podnosić

podnosić
1. Podnieść głos (na kogoś) «krzyknąć (na kogoś), powiedzieć coś głośno, ze zdenerwowaniem, gniewnie»: – Nie kłam! – Szymek po raz pierwszy podniósł na niego głos. P. Huelle, Weiser.
2. Podnieść jakąś kwestię, sprawę, jakiś problem, temat itp. «zacząć dyskusję na jakiś temat»: Kilka razy Bogumił podnosił sprawę nawiązania stosunków towarzyskich z pobliskimi dworami. Pani Barbara jednak nie chciała. M. Dąbrowska, Noce.
3. Podnieść na kogoś rękę
a) «zamierzyć się na kogoś lub uderzyć kogoś»: Pierwszy raz podniósł na mnie rękę w czasie kłótni przed wizytą moich rodziców. Cosm 10/2000.
b) «wystąpić przeciw komuś»
4. Z podniesionym czołem, z podniesioną głową «dumnie, godnie, jawnie, nie wstydząc się»: (...) przyjdzie rozkaz, że jestem niewinny i czysty jak łza (...) sprawiedliwości zadość się stanie (...) i ja publicznie będę zrehabilitowany, żebym miał prawo chodzić z podniesionym czołem i śmiało mógł patrzyć ludziom w oczy. J. Andrzejewski, Apelacja.
Coś komuś podnosi włosy (włos) (na głowie) zob. włosy 2.
Podnieść głowę zob. głowa 47.
Podnieść kogoś, coś jak piórko zob. piórko 1.
Podnieść kogoś na (równe) nogi zob. noga 25.
Podnieść poprzeczkę zob. poprzeczka 2.
Podnieść (rzuconą) rękawicę zob. rękawica 1.
Podnieść w kimś ducha, podnieść kogoś na duchu zob. duch 9.
Przy podniesionej kurtynie zob. kurtyna 3.
Wystąpić z podniesioną przyłbicą zob. przyłbica.

Słownik frazeologiczny . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • podnosić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, podnosićnoszę, podnosićnosi, podnosićnoś, podnosićnoszony {{/stl 8}}– podnieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, podnosićniosę, podnosićniesie, podnosićnieś, podnosićniósł, podnosićniosła, podnosićnieśli,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • podnosić — ndk VIa, podnosićnoszę, podnosićsisz, podnosićnoś, podnosićsił, podnosićnoszony 1. forma ndk czas. podnieść (p.) 2. «wychwalać, wysławiać, uwydatniać» Podnosić czyjąś dobroć, dzielność. Podnosić znaczenie czegoś …   Słownik języka polskiego

  • podnosić – podnieść — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}na duchu {{/stl 13}}{{stl 7}} wspierać kogoś psychicznie w chwilach zwątpienia, załamania, dodawać otuchy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jego spokój i opanowanie podniosły nas na duchu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • podnosić – podnieść do kwadratu — {{/stl 13}}{{stl 7}} mnożyć liczbę przez nią samą {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • podnosić – podnieść głos — {{/stl 13}}{{stl 8}}{na kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} zaczynać mówić głośniej, objawiając tym irytację, zdenerwowanie, krzyczeć na kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie podnoś na mnie głosu. Mówisz do starszego. Kiedy go zobaczył, od razu podniósł głos i… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • podnosić – podnieść kotwicę — {{/stl 13}}{{stl 7}} o statkach: wypływać, wychodzić w rejs {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • podnosić – podnieść rękę — {{/stl 13}}{{stl 8}}{na kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} uderzać, bić, zamierzać się na kogoś; występować zbrojnie, czynnie napadać na kogoś, na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Karano śmiercią tego, kto podnosił rękę na króla. Ktoś podniósł rękę na ojca, na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • podnosić – podnieść [wszczynać – wszcząć] alarm — {{/stl 13}}{{stl 33}} zwracać uwagę na grożące niebezpieczeństwo :{{/stl 33}}{{stl 10}}W prasie podniósł się alarm z powodu zagrożenia swobód demokratycznych. Wszczęto alarm z powodu zagrożenia wścieklizną. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • podnosić się – podnieść się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nadawać swemu ciału pozycję pionową lub unosić je na czymś; powstawać; wspinać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podnieść się z fotela. Podniosła się zza biurka. Podniósł się na rękach.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • podnosić się — Włosy komuś podniosły się (na głowie) zob. włosy 2 …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”